Het proces van een conflict begint als iemand ervaart dat een ander iets doet of nalaat dat negatieve gevolgen heeft voor de eigen belangen, opvattingen of normen en waarden. Een conflict kan beginnen in ons eigen hoofd door de verwachting dat de ander iets anders wil of nastreeft, terwijl dat feitelijk niet zo is. Of dat conflict vervolgens ook tot veel gedoe leidt, hangt af van hoe de betrokkenen (en hun omgeving) ermee omgaan.
Met mediation lossen cliënten het conflict zelf op met ondersteuning van mij als onafhankelijke derde, de mediator. Cliënten werken derhalve niet autonoom aan een oplossing maar doen dit samen. Ik help hen bij het onderscheiden van emoties en feiten en deze in verhouding te brengen. Het grote verschil met advocaten en rechters is dat ik als mediator geen standpunt inneem, geen oplossingen bedenk en ook geen beslissingen neem. Dat doen de cliënten zelf. Het is mijn drive om deelnemers op praktische en voortvarende wijze te ondersteunen in het vinden van een duurzame oplossing. Een oplossing die niet alleen aan de buitenkant goed lijkt, maar ook van binnen goed voelt.
Door mijn omgevingsbewuste, sociale en toegankelijke persoonlijkheid weet ik vaak snel het vertrouwen te winnen van de cliënten. Ik geef de partijen de ruimte en rust om hun verhaal, belevingen en verwachtingen bloot te geven. Hiermee tracht ik onderling begrip te creëren voor ieders aandeel en positie in de ontstane problematiek. Ik beschouw mijzelf als warm, betrokken en invoelend, maar voor mij staat een voortvarende, resultaatgerichte aanpak altijd centraal. Tevens mogen partijen van mij verwachten dat ik mij conformeer en houd aan de MfN-gedragscode voor mediators.
Van partijen verwacht ik, wanneer zij de mediationovereenkomst hebben ondertekend, een constructieve houding en inspanning om het conflict te willen oplossen, dit in de wetenschap dat bij het vinden van een duurzame oplossing, hierin ook in bepaalde mate de belangen van de ander vertegenwoordigd zal moeten zijn.
