Wanneer we spiegelen terwijl we luisteren proberen we iemand meer op zijn gemak te stellen. Wanneer dit lukt zal diegene meer vertellen dan hij van plan was en beter naar jou luisteren.

Wij voelen ons instinctief meer op ons gemakt bij mensen die zo zijn als wij. Die vormen geen bedreiging, die zijn van dezelfde stam. Probeer maar eens met iemand, voordat je een onderhandeling in gaat, een gedeelde interesse (voetbal, eten, koken, modelbouw) te vinden. Als dat lukt is de kans op een goede deal twee keer zo groot. Je vertrouwt elkaar meer, want je denkt dat je hetzelfde bent.

Op dat principe sluit spiegelen aan. Je wilt de ander, onbewust, het gevoel geven dat je bent zoals hij of zij. Dit kan verbaal, door woorden die de ander gebruikt ook te gebruiken (“ik vind dat dus geen porem!” beantwoorden met “nee, dat vind ik ook geen porem”), of non-verbaal, door de houding van de ander te spiegelen. Zit die met zijn benen over elkaar, doe dat dan ook, leunt die over zijn armen op tafel, doe jij dat ook.

Waarschijnlijk krijg je als je dit leest overal jeuk en denk je “wat nep!”. Dat is ook zo. En als je dit “nep” gebruikt zal het ook zeker niet lukken. Onthoud dat de basis van alle actief luisteren “trucjes” een oprechte interesse in de ander is. Je moet echt willen weten wat die ander te zeggen heeft, wat die ander wil. En dat doe je niet uit liefdadigheid, maar omdat wanneer jij de ander echt begrijpt je veel betere resultaten zult krijgen, wat je doel ook is!