91% slagingspercentage
87% klanttevredenheid
100% inzet van ons

Tijd kost geld

Natuurlijk zoud ik het liefst zeggen dat alle mediations slagen. En in 90% van de gevallen is dat ook zo. Maar wat gebeurt er nou [...]

Tijd kost geld. De escalatieladder van Glasl

Natuurlijk zoud ik het liefst zeggen dat alle mediations slagen. En in 90% van de gevallen is dat ook zo. Maar wat gebeurt er nou als een mediation niet slaagt? Wat als in een arbeidsmediation werkgever en werknemer geen afspraken kunnen maken, niet over werkhervatting en niet over een exit? In onderstaande casus gebeurde dat. Het doemscenario in mediation. En oh ja, ze waren ook nog buurman en buurvrouw.

Dat ze er niet uitkwamen had voornamelijk te maken met tijd. Tijd waarin ze het conflict lieten escaleren, tijd waarin ze de escalatieladder van Glasl tot helemaal onderin afliepen, voordat ze in mediation gingen.

Buurman blij, buurvrouw blij.

Eva zit door een reorganisatie zonder werk. Omdat haar werk haar leven was, zeker na de vechtscheiding van haar echtgenoot, lijkt haar wereld ingestort. Marcel, haar buurman met wie ze altijd goed contact heeft gehad, heeft een eenmansbedrijfje dat de laatste tijd explosief is gegroeid. Marcel is erg goed in de buitendienst, maar met binnendienstzaken heeft hij weinig op. Met het stijgen van zijn omzet moet echter ook “binnen” steeds meer worden geregeld. Marcel telt 1 en 2 bij elkaar op en biedt Eva een baan aan. Buurvrouw blij, buurman blij.

Buurman druk, buurvrouw druk.

Marcel, vooral ondernemer, is zich er totaal niet van bewust van wat zijn nieuwe rol als werkgever met zich meebrengt. In zijn enthousiasme heeft hij buurvrouw een contract voor onbepaalde tijd aangeboden met een fors salaris. Van zaken als Wet Verbetering Poortwachter, arbodiensten of ziektewetverzekeringen heeft hij nog nooit gehoord. Ook begrippen als functieomschrijvingen, beoordelingsgesprekken en werkoverleg zijn hem vreemd.
Eva stort zich op haar nieuw job. Ze ontwikkelt zich al snel tot een manusje van alles. Ze zet de hele administratie op poten, regelt de btw-aangiftes, is telefoniste, klantenservice, inkoper, schoonmaakster, orderpikker en magazijn beheerder. Werkweken van 50-60 uur zijn meer regel dan uitzondering.

Buurman in Paniek, buurvrouw in puin

Na driekwart jaar krijgt buurvrouw een flinke griep. Buurman zit direct met handen in het haar en bestookt haar vanaf de eerste minuut met vragen over waar wat ligt, en wat hij moet doen maar vooral wanneer ze weer kan werken. Er knapt iets bij buurvrouw. Alle onverwerkte shit van de scheiding, de reorganisatie en het harde werken van de afgelopen maanden komen eruit en de griepklachten slaan om in een burn-out. Buurman in paniek, buurvrouw in puin.

Buurman boos, buurvrouw boos.

Na veel vijven en zessen wordt er een bedrijfsarts geregeld en het eerste advies luidt: minimaal 6 weken rust, geen contact over het werk. Marcel raakt nog meer in paniek, probeert toch bij Eva de informatie los te peuteren die nodig is om zijn bedrijfsvoering te continueren. Buurvrouw voelt zich niet serieus genomen in haar klachten. De relatie komt steeds verder onder druk te staan, helemaal wanneer buurman zonder aankondiging het loon van buurvrouw met 30% kort. Na het tweede bezoek aan de bedrijfsarts wordt het advies mediation gegeven. Pas 7 maanden na het advies krijg ik buurman en buurvrouw aan tafel. Eva is dan al negen maanden uit de roulatie en heeft haar vertrouwen in de mensheid veloren. Bij Marcel staat het water aan de lippen. Hij probeert alle ballen in de lucht te houden om zijn bedrijf draaiende te houden en om het loon van buurvrouw door te kunnen betalen.

Buurman en buurvrouw komen er niet uit

Herstel van de arbeidsrelatie lijkt geen haalbare kaart. Praten over afscheid roept bij beide zoveel emoties op dat ook dit geen reëel haalbare optie blijkt te zijn. Ondanks het schetsen van alle (doem) scenario’s wanneer ze er middels mediation niet uitkomen, is er geen beweging in het proces te krijgen. Vanwege het gebrek aan commitment en voortgang zie ik geen andere mogelijkheid het mediationproces op neutrale wijze af te ronden met daarbij de opmerking “mocht het in een later stadium alsnog wenselijk zijn om aan tafel te gaan, dan blijf ik daartoe beschikbaar”….

1 jaar later…

Na bijna 1 jaar krijg ik een telefoontje van Marcel. Hij is ten einde raad. Na een kortgeding dat hij heeft verloren, betaalt hij nog steeds het volledige loon van Eva. Hij werkt meer dan 80 uur in de week omdat hij geen geld heeft een nieuwe medewerker aan te nemen. Aan re-integratie blijkt niets te zijn gedaan. Buurvrouw is nog steeds (deels) arbeidsongeschikt en een WIA-aanvraag lijkt er aan te komen, alsmede een loonsanctie voor werkgever. Buurman vreest voor alles wat hij de afgelopen jaren met heel hard werken heeft opgebouwd. Pogingen om buurvrouw opnieuw aan de mediationtafel te krijgen draaien op niks uit. 1 jaar later is voor buurvrouw de situatie nog steeds ziekmakend. Buurman is al een veelvoud kwijt van wat het hem een jaar geleden gekost had om eruit te komen. Met pijn in mijn buik sluit ik het af.

Lose-Lose

Doordat ze het conflict eerst bijna 9 maanden lieten sudderen, waren ze in de lose-lose fase van de escalatieladder van Glasl aangekomen. De fase waarin je niet meer doet wat goed voor jou is, maar alleen maar de ander wilt schaden. Ik denk dat, wanneer Eva en Marcel twee weken na haar ziekmelding om tafel waren gegaan, dit werkgever twee jaarsalarissen en werkneemster 2 jaar van haar leven had gescheeld.

Tijd om in contact te komen

Met professionele mediation lossen wij meer dan 90% van de conflicten op. Snel en tot tevredenheid van beide partijen.